τευτλοφακή

ἡ, Α

έδεσμα από τεύτλα και φακή («οὕτω δὲ καὶ τὴν τευτλοφακῆν ὁ Ταραντῑνος Ἡρακλείδης οὐ μόνον ὑγιαίνουσιν, ἀλλὰ καὶ νοσοῡσιν ἐδίδου», Γαλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < τεῦτλον + φακῆ].